Van Innerlijk Lijden naar Innerlijke Kracht: Het Verhaal Achter Wholism

Het is een nieuw jaar, en in 2025 heb ik besloten om eindelijk mijn eigen blog te starten. Er is zoveel wat ik met je wil delen, maar tot nu toe heb ik er nooit echt de tijd voor genomen om te schrijven. Daar komt dit jaar verandering in!

Mijn intentie is om wekelijks een stukje te schrijven. Dit kan over van alles gaan en heeft als doel je te prikkelen, uit te dagen, te informeren of gewoon te inspireren. De onderwerpen zullen variëren, want ik deel het liefst dat wat mij raakt, inspireert en vooral laat voelen dat ik leef.

Schrijven, kan ik dat eigenlijk wel?

Dit is de eerste gedachte die bij me opkomt. Ik vind het spannend, maar ik weet wel dat ik het graag wil proberen, en misschien word ik er steeds beter in.

Dus hier gaan we dan! Blog nummer 1: het ontstaan van Wholism.

Een jaar geleden besloot ik mijn bedrijf Wholism een geheel nieuwe start te geven en volledig voor mezelf te gaan werken. Een grote stap, met nieuwe verantwoordelijkheden en uitdagingen. Ik had mijn eerste fotoshoot, creëerde een nieuwe website en kreeg een prachtige kans voor een praktijkruimte bij Fysio Amstelhof in Uithoorn. Terugkijkend op het afgelopen jaar, ben ik trots op de groei en ontwikkelingen die ik heb doorgemaakt.

Wat betekent Wholism?

In 2019, tijdens een roadtrip door Wales, luisterde ik naar een boek genaamd ‘De China Study’ van T. Colin Campbell & Thomas M. Campbell. In dit boek werd een holistische benadering van voeding en welzijn besproken. Het concept van holisme komt voort uit het Engelstalige woord 'Whole', wat ‘heel’ betekent. Het idee is dat alle aspecten van een systeem met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden. Het bracht me direct bij dit gezegde:

"The whole is greater than the sum of its parts."

Deze gedachte komt oorspronkelijk van Aristoteles, die de synergie tussen de verschillende delen van een geheel beschreef – het idee dat alles beter samenwerkt dan wanneer het afzonderlijk functioneert. Dit principe heeft zijn weg gevonden naar vele vakgebieden zoals systeemtheorie, psychologie en holistische geneeskunde.

Op dat moment had ik de ingeving: dit zou de naam van mijn nieuwe bedrijf worden - Wholism.

In mijn praktijk betekent Wholism dat ik cliënten op een integrale manier benader. Dit houdt in dat ik niet alleen kijk naar fysieke klachten, maar ook naar de mentale, emotionele, sociale en spirituele aspecten van welzijn. Dit sluit perfect aan bij mijn holistische aanpak in ergotherapie, coaching en retreats, waarbij ik werk aan de balans tussen lichaam, geest en ziel.

Nu vraag je je wellicht af: waarom ben ik hiermee begonnen? Waarom ben ik geïnteresseerd in dit pad?

Dit gaat helemaal terug naar mijn jeugd, waarin ik vaak te maken had met verschillende klachten. Dagelijks had ik last van buikkrampen, wat toen werd gelabeld als IBS (Irritable Bowel Syndrome). In mijn tienerjaren ontwikkelde ik een eetstoornis en had ik last van mentale en emotionele schommelingen. Ik was enorm prestatiegericht, deed VWO, speelde hockey op landelijk niveau en probeerde altijd alles ‘perfect’ te doen. Maar gelukkig was ik niet. Het voelde vooral als overleven.

Dit veranderde tijdens mijn studie Ergotherapie in Amsterdam. Ik ging voor twee maanden naar Bali voor mijn minor Global Health. Ik woonde bij een Balinees gezin, gaf Engelse les aan kinderen op een lokale school en genoot van het langzame leven daar.

Tijdens die reis veranderde er iets in mij. Ik begon de wereld door een nieuwe lens te zien en vroeg me alles af wat ik tot dan toe had geleerd. Ik was op zoek naar de waarheid. Dit zette me op een heel nieuw pad.

Na mijn studie Ergotherapie besloot ik Integrative Nutrition te studeren, met de focus op het herstellen van mijn lichaam en mijn relatie met voeding. Terwijl de opleiding dieper inging op de connectie tussen lichaam en geest, werd mijn verlangen om hierover meer te leren alleen maar groter. Ik las veel boeken over het concept van ego en de weg terug naar het hart. Ook het werk van Dr. John Demartini kwam op mijn pad en had een grote invloed op mijn denkwijze.

Een belangrijk inzicht dat ik kreeg was: ‘Suffering is optional; pain is inevitable’ 

Dit betekent dat hoewel we in het leven onvermijdelijk te maken krijgen met pijn (bijvoorbeeld door verlies, ziekte of tegenslag), het lijden dat we eraan koppelen een keuze is. We hebben de mogelijkheid om onze reactie op pijn en uitdagingen te bepalen. Dit benadrukt het idee dat hoe we omgaan met deze moeilijkheden, de sleutel is tot ons welzijn.

Als ik terugdenk aan mijn jeugd, realiseer ik me dat er vaak sprake was van een 'silent internal suffering', een stille interne lijdensweg. Ik sprak er niet over, maar bouwde een muur om mezelf heen uit schaamte en zelfbescherming.

Wholism is ontstaan vanuit de wetenschap dat het niet nodig is om intern te lijden. Het is belangrijk om hierover te spreken, en er zijn manieren om hier verandering in te brengen. Mijn weg naar waarheid bewandel ik nog steeds. Elke dag probeer ik met een nieuwsgierige en leergierige blik mezelf meer te omarmen en weer helemaal thuis te komen bij mezelf.

Wandel je mee?